Wanneer ben je een goede ally? Een uitnodiging voor een dialoog of tips.

Ik voel me nederig dat ik dit stuk mag schrijven. Voornamelijk omdat ik niet helemaal het antwoord heb op bovengenoemde vraag. Ik wil de lezer dan ook uitnodigen om met mij in gesprek te gaan zodat ik en eventueel anderen ervan kunnen leren.  Dit artikel wordt verdeeld in vier delen:

 1. Wat is een ally? 2. Waarom een ally? 3. Wat te zeggen? 4. De sociale omgeving. 5. Wat te doen?

Ten eerste, Wat is een ally?

Een ally (Engels voor bondgenoot) behoort officieel tot het LGBTQIAA+ rijtje (de tweede A) en het betekent dat je ondanks je heteroseksualiteit een sympathisant bent van deze groep. Je bent waakzaam voor onrecht, zet je in voor rechtvaardigheid en strijd mee voor emancipatie en sociale acceptatie.

Waarom een ally?

Ik kan als een heteroseksueel persoon openlijk mijn vriend affectie tonen, zoals handen vasthouden zonder nageroepen te worden of, erger nog, mishandeld te worden. Daarnaast heb ik niet dezelfde ervaring als iemand die trans is. In die zin voelt het niet goed dat allies in hetzelfde rijtje LGBTQIAA+ staan, omdat zij die problemen niet ervaren.

Voor mij begon mijn actieve “allyship” toen ik aan mijn Masterstudie begon. Ik herinnerde mij een verhaal van een vriend die niet geaccepteerd werd door zijn ouders toen hij uit de kast kwam en alle ellende van dien. Zijn verhaal heeft mij indertijd erg aangegrepen. Tijdens mijn studie ben ik onderzoek gaan doen naar de drag scene en kwam daardoor terecht bij de Ballroom scene. Deze scene heeft mij met open armen ontvangen en ik ben nu ook aanwezig bij Ballroom events. Daar loop ik voornamelijk de category Face (wanneer het weer kan en wanneer ik weer durf in verband met COVID-19). Voor meer informatie over de Ballroom scene kun je het stuk lezen over Perry Gits.

Vroeger voelde ik mij altijd “anders” dan mijn omgeving, “vreemd” eerder. Het vreemd zijn kan ik tot op de dag van vandaag niet thuis brengen, of het mijn introversie is of dat ik met een andere cultuur opgegroeid ben.. Geen idee!  Het leek alsof ik niet altijd aansluiting kon vinden bij de mensen om mij heen. Ik heb wel vrienden die niet LGBTQIAA+ zijn, maar in grote groepen voel ik mij ongemakkelijk. Jaren later kwam ik in aanraking met vrienden die behoren tot de LGBTQIAA+ gemeenschap en de Ballroom culture en ik voelde mij niet meer vreemd. Ik mocht mezelf zijn. Mijn actieve allyship voelt meer als een bedankje voor de mensen die mij geaccepteerd hebben zoals ik ben waardoor ik nu op mijn gemak ben met wie ik ben. Daarnaast ben ik door de Ballroom scene in aanraking gekomen met het activisme voor LGBTQIAA+ of color.

Wat te zeggen?

Als ally vraag ik mij altijd af of ik het wel goed doe. Zoals ik al eerder zei, de gemeenschap heeft er niets aan als we alleen maar zeggen dat we allemaal gelijk zijn, er moet ook actie worden ondernomen. In een aantal gevallen wordt de scene zelfs uitgebuit voor bijvoorbeeld commerciële doeleinden,  queer baiting (in het kort is het misbruik maken van de LGBTQIAA+ gemeenschap voor eigen gewin. klik hier voor meer informatie).

Soms moet ik door mijn eigen assumpties heen door blijven vragen. Nergens vanuit gaan! Niet alleen mezelf vraag ik hoe of wat, maar bij twijfel altijd doorvragen. Daarnaast altijd open blijven over je intenties en over jezelf. Ook in je achterhoofd houden dat je als ally niet dezelfde dagelijkse obstakels tegen komt als iemand binnen de LGBTQIAA+ gemeenschap. Ik geef toe dat ik niet zo goed weet wat diegene mogelijk allemaal moeten doormaken.

Sociale omgeving

Gek genoeg denken veel mensen meteen dat je zelf geen heteroseksueel bent als je dingen deelt over de LGBTQIAA+ gemeenschap en het activisme daarbinnen. Die vraag heb ik vaak gehad. Ik kom er voor uit dat ik graag hierover schrijf en daarmee graag iets terug geef aan de LGBTQIAA+ gemeenschap. Ik weet uiteraard nog lang niet ALLES over de LGBTQIAA+ gemeenschap maar stel mij graag open.

In de periode dat ik aan het daten was ondervond ik vooroordelen omdat er aangenomen werd dat ik niet heteroseksueel zou zijn in verband met mijn publicaties. Als je dan je verhaal vertelt haal je de homo- en transfoben er zo uit. Gelukkig heb ik nu een lieve vriend die mij volledig ondersteunt.

Wat te doen?

Praatjes vullen geen gaatjes zeg ik altijd. Zelf ben ik op zoek naar wat ik meer kan doen voor de gemeenschap of kan teruggeven aan de Ballroom gemeenschap. Ik begin met een kledinginzameling per seizoen voor dakloze jongeren waaronder ook LGBTQIAA+ jongeren. Hans Verhoeven verzamelt kleding vanuit zijn zaak en brengt dat naar het Leger des Heils voor de dakloze jongeren. Daarnaast schrijf ik graag stukken voor LGBTQIAA+ online platforms zodat er meer aandacht komt voor de moeilijkheden die deze jongeren kunnen ervaren. En ik leer graag van anderen over the good, the bad and the ugly.

Wat betekent allyship voor jou? Als queer persoon, wat zie jij graag terug in een ally? Als een ally, waarom zet jij je in voor de LGBTQIAA+ gemeenschap? Hebben jullie nog tips of willen jullie graag in gesprek gaan over dit onderwerp? Email dan blog@shakespeareclub.nl

Of willen jullie een verhaal kwijt? Dan kun je sturen naar lgbtqhumansofamsterdam@gmail.com.

© 2020 Verhaal door Maxime Hallatu. Image verkregen via Oprah Magazine.